Η βάφτιση του νέου μέλους κάθε οικογένειας είναι σίγουρα μια στιγμή χαράς για το ζευγάρι, αφού θα δει το παιδί του να γίνεται μέλος της Εκκλησίας αλλά και να παίρνει το όνομά του, συνήθως από κάποιον παππού ή γιαγιά. Και εδώ ακριβώς αρχίζουν τα δύσκολα για τους νέους γονείς, αφού η ονοματοδοσία πυροδοτεί πολύ συχνά εντάσεις και προστριβές, τόσο ανάμεσα στα μέλη του ζευγαριού όσο και ανάμεσα στους συμπέθερους. Το «πολεμικό» κλίμα που δημιουργείται ανάμεσα στα πεθερικά της μιας και της άλλης πλευράς μερικές φορές είναι τόσο έντονο που χαλάει το ευχάριστο κλίμα που κανονικά θα πρέπει να υπάρχει πριν από μια βάφτιση, οδηγώντας και το ζευγάρι σε αμηχανία και στη δύσκολη θέση να διαλέξει… στρατόπεδο.
Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου το θέμα λύνεται με την επιλογή διπλού ή σύνθετου ονόματος, ώστε να ικανοποιηθούν οι συμπέθεροι και, κυρίως, οι συμπεθέρες, αφού –ας μη γελιόμαστε– οι γυναίκες είναι αυτές που συνήθως ασχολούνται με το όνομα του βρέφους. Έτσι μια… Άννα-Μαρία ή μια Μαριάντζελα έχει περισσότερες πιθανότητες να μπει στην καρδιά και των δύο γιαγιάδων, αφού και οι δύο θα ακούσουν το όνομά τους από τα χείλη του ιερέα.
Υπάρχει πάντως σεβασμός στη μνήμη των νεκρών όσον αφορά το όνομα του βρέφους, αφού αν κάποιος παππούς ή γιαγιά έχει «φύγει» χωρίς να προλάβει τη γέννηση ή τη βάφτιση του παιδιού, τότε το βρέφος παίρνει το όνομά του ή το όνομά της χωρίς δεύτερη συζήτηση, για να τιμηθεί η μνήμη του προγόνου και να συνεχιστεί η οικογενειακή παράδοση.
Όταν πάντως ξεπεραστεί ο επικίνδυνος σκόπελος της ονοματοδοσίας που απειλεί την ηρεμία της οικογενειακής ζωής, το ζευγάρι θα πρέπει να σχοληθεί με άλλα, πιο πρακτικά θέματα, όπως είναι τα βαπτιστικά του παιδιού. Εδώ όμως έρχεται πολύτιμος αρωγός ο νονός, άτομο που θα πρέπει να επιλεγεί με βάση το ήθος του και το κατά πόσον μπορεί να αποτελέσει πρότυπο ζωής για το νέο μέλος της χριστιανικής κοινότητας.
Εκείνος είναι που θα ασχοληθεί με το μεγαλύτερο μέρος των πρακτικών θεμάτων, όπως είναι τα βαπτιστικά ρούχα του βρέφους, ο σταυρός που συνήθως προσφέρεται στον νέο χριστιανό και τα μαρτυρικά. Τα βαπτιστικά θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας και άνετα, χωρίς να προκαλούν αλλεργίες στην ευαίσθητη επιδερμίδα του «πνευματικού τέκνου» του νονού. Προτιμώνται γι’ αυτόν τον λόγο τα βαμβακερά ή μεταξωτά υφάσματα, ανάλογα με το βαλάντιό του. Ο σταυρός θα πρέπει να είναι εντυπωσιακός και λαμπερός, και η αξία του τέτοια ώστε να δείχνει πως ο νονός αναγνωρίζει και ανταποδίδει στο ζευγάρι την ιδιαίτερη τιμή που του έγινε. Τα μαρτυρικά πάλι καλό είναι να δείχνουν καλαισθησία χωρίς να είναι υπερβολικά και κραυγαλέα, αλλά και να φανερώνουν το φύλο του μικρού… λουόμενου της κολυμβήθρας (γαλάζιο για τα αγοράκια, ροζ για τα κοριτσάκια).
Κι αν κάποιος νονός τα βλέπει όλα αυτά… βουνό, υπάρχουν καταστήματα, ένα εκ των οποίων είναι και το avaptisto στην Αθήνα αποτελώντας μια από τις πλέον αξιόπιστες προτάσεις, στα οποία μπορεί να βρει κανείς ό,τι χρειάζεται για την περίσταση. Υπάρχουν μάλιστα και βαπτιστικά πακέτα που περιλαμβάνουν τα πάντα (ρούχα, παπούτσια, λαμπάδα, σταυρό, μαρτυρικά), με την ανάλογη μείωση στο κόστος, ενώ κάποια καταστήματα συνεργάζονται και με άλλους επαγγελματίες του χώρου (διοργανωτές δεξιώσεων, DJs, κλόουν, ανιματέρ), πρακτική που κατεβάζει ακόμη περισσότερο το κόστος. Ας εμπιστευθεί λοιπόν κάθε νονός τους ειδικούς και ας αφήσει το ζευγάρι στον ρόλο του… ειρηνοποιού στη διαμάχη των πεθερικών για το όνομα του παιδιού.
http://www.avaptisto.gr/index.php/home/blog/67-vaptisi-ena-mistirio-xaras-alla-kai-entaseon